Poniższy artykuł publikujemy 8-go marca, czyli w Dzień Kobiet.  Z tej okazji chcielibyśmy przybliżyć postać Camille du Gast (1868 – 1942) – jednej z kobiet-pionierek w motorsporcie. Wraz z Anne de Rochechouart de Mortemart oraz Helene de Rotschild są uważane jako pionierki aktywności kobiet w sporcie motorowym. Według organizacji FIA, Camille była pierwszą kobietą, która regularnie startowała w wyścigach o znaczeniu międzynarodowym. Camille urodziła się w Paryżu, jako najmłodsze z trojga rodzeństwa.  Pasja do wyścigów narodziła się w 1900 roku, podczas obserwowania startu Gordon Bennett Cup – ponad 560 km wyścigu biegnącego przez Francję.

Kim była Camille du Gast?

Du Gast była powszechnie uważana za kobietę sukcesu o niezwykle wszechstronnym talencie. Swoje sportowe ambicje z sukcesem realizowała w baloniarstwie, saneczkarstwie, narciarstwie, szermierce, strzelectwie sportowym, a także w skokach spadochronowych. Jej talenty nie ograniczały się tylko do sportu – Camille zajmowała się również graniem na pianinie oraz śpiewaniem.

Pierwsze starty Camille

Pierwszy start Du Gast miał miejsce w 1901 roku, podczas wyścigu Paryż-Berlin. Impreza była podzielona na 3 etapy. Pierwszy biegł od Paryża do Aachen i miał  długość 459 kilometrów; drugi – Aachen-Hanower mierzył 447 kilometrów; a ostatni – Hanower-Berlin, 299 kilometrów. Camille była drugą kobietą – poza Helene de Rotschild – która startowała w tym wyścigu. Jako jedyna ukończyła wyścig, gdyż jej rywalka zmagała się z problemami technicznymi. Obie Panie były pierwszymi kobietami, które wzięły udział w wyścigu o randze międzynarodowej.

Camille startowała w Panhardzie o mocy 20 koni mechanicznych. Nie był to pojazd specjalnie przygotowany do wyścigu i cechował się dość słabymi osiągami na tle konkurencji. Mimo to udało się jej ukończyć wyścig na 33 lokacie w klasyfikacji generalnej spośród 122 uczestników. Du Gast była zdeterminowana, by poprawić ten wynik następnym razem. Rok później wzięła udział w wyścigu z Paryża do Wiednia.

Rok 1903 to ponowny start w Paryżu, ale tym razem meta znajdowała się w Madrycie. Tym razem jej automobil był mocniejszą maszyną – jej De Dietrichs generował 30 koni mechanicznych z 5.7L pojemności. Obecnie, w erze downsizingu, taki wynik nie robi na nikim wrażenia. Niemniej pamiętajmy, że to były początki automobilizmu. Wyścig zapisał się w historii jako jeden z bardziej dramatycznych. Po osiągnięciu 8-ej pozycji musiała się zatrzymać, aby udzielić pierwszej pomocy koledze z zespołu, który w wyniku wypadku został przygnieciony przez swój bolid. Dzięki swojej postawie prawdopodobnie uratowała mu życie. Po przybyciu lekarzy, Camille kontynuowała wyścig i finalnie uplasowała się na 77 lokacie. Wyścig został przerwany przez ogromną liczbę wypadków.

Propozycja startu w zespole Mercedes-Benz

Przyszłość Du Gast w wyścigach malowała się w bardzo jasnych barwach. W 1904 roku Mercedes-Benz zaproponował jej start w ich maszynie w Pucharze Gordon Bennett. Niestety, rząd francuski zabronił kobietom udziału w wyścigach.  W kwietniu tego roku Camille wystosowała list protestacyjny, który został opublikowany w gazecie L’Auto, ale nie przyniosło to żadnego rezultatu. Jej kolejny start miał miejsce poza Francją, a dokładniej w Wielkiej Brytanii. W Brighton Speed Trials startowała w 35-konnym bolidzie, który niestety nie oferował zbyt dobrych osiągów. Dla porównania – jej konkurentka Dorothy Levitt – dysponowała 80 końmi mechanicznymi, co zaowocowało ustawianiem rekordu prędkości wśród kobiet.

Koniec kariery w motorsporcie

Po zabronieniu kobietom we Francji udziału w wyścigach automobili, Camille zaczęła brać udział w wyścigach motorówek. Życie prywatne Du Gast nie było jednak usłane różami. W wieku 27 lat została wdową, a w 1910 roku jej córka próbowała ją zamordować, aby zdobyć majątek matki. Po tym traumatycznym przeżyciu nastąpiła spora zmiana w postawie Camille. Resztę swojego życia podporządkowała pomocy zwierzętom. Rząd Francji w 1929 roku nazwał jedną z ulic paryskiej dzielnicy Menilontant na jej część. Ulica nosi tę nazwę do dnia dzisiejszego.